آنتی‌اکسیدان 168 که با نام علمی Tris(2,4-di-tert-butylphenyl)phosphite یا به اختصار TNPP شناخته می‌شود، یک آنتی‌اکسیدان فسفیتی مؤثر است که به عنوان پایدارکننده حرارتی پلیمرها در صنایع پلاستیک کاربرد گسترده‌ای دارد. این ماده از مهم‌ترین افزودنی‌ها برای جلوگیری از اکسیداسیون و تخریب زنجیره‌ای پلیمرها در حین فرآیند تولید و در طول عمر مفید محصول به شمار می‌رود.

ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی آنتی‌اکسیدان 168

·         شکل ظاهری: پودری سفید رنگ

·         حلالیت: محلول در حلال‌های آلی مانند بنزن، کلروفرم، سیکلوهگزان، کم‌محلول در استون و اتانول، نامحلول در آب و دیگر حلال‌های قطبی مانند الکل‌ها و استرها

·         سمیت پایین

·         فراریت کم

·         پایداری حرارتی بالا

·         مقاومت عالی در برابر تخریب حرارتی و نوری

این ترکیب به عنوان آنتی‌اکسیدان ثانویه عمل می‌کند و معمولاً همراه با آنتی‌اکسیدان‌های فنولی اولیه مانند آنتی‌اکسیدان 1010 استفاده می‌شود تا اثربخشی پایداری حرارتی و نوری پلیمرها افزایش یابد.

آنتی‌اکسیدان 168 چگونه عمل می‌کند؟

در فرآیند اکسیداسیون، رادیکال‌های آزاد می‌توانند باعث تخریب زنجیره‌های پلیمری شوند. آنتی‌اکسیدان 168 با مهار این واکنش‌های زنجیره‌ای از طریق جذب و خنثی‌سازی پراکسیدها و رادیکال‌ها، از تجزیه و افت کیفیت پلیمر جلوگیری می‌کند. به همین دلیل، این ترکیب یک انتخاب محبوب در صنایع مختلف پلیمری است که در شرایط حرارتی بالا و فرآیندهای اکستروژن به کار می‌رود.

کاربردهای آنتی‌اکسیدان 168

آنتی‌اکسیدان TNPP به‌طور گسترده در ترکیب با آنتی‌اکسیدان‌های فنولی برای افزایش پایداری فرآیند و عملکرد پلیمر استفاده می‌شود. از جمله کاربردهای آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

·         پلی‌اتیلن (PE)

·         پلی‌پروپیلن (PP)

·         پلی‌استایرن (PS)

·         پلی‌کربنات (PC)

·         آکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS)

·         پلی‌آمید (PA)

·         سایر کوپلیمرهای الفینی

مزایای استفاده از آنتی‌اکسیدان 168 در صنعت

·         افزایش عمر مفید پلاستیک‌ها

·         جلوگیری از تغییر رنگ و تخریب سطحی

·         حفظ ویژگی‌های مکانیکی و فیزیکی پلیمرها

·         بهبود پایداری فرآیند تولید

آنتی‌اکسیدان 168 یک افزودنی حیاتی در صنعت پلیمر و پلاستیک است که به عنوان مکمل آنتی‌اکسیدان‌های اولیه، از تخریب حرارتی و اکسیداتیو جلوگیری می‌کند. پایداری بالا، سمیت پایین و تطبیق‌پذیری گسترده با انواع پلیمرها از دلایل محبوبیت آن در تولید محصولات پلاستیکی مقاوم در برابر حرارت و نور است.

ویژگی ها