آنتی‌اکسیدان 1010 که با نام شیمیایی Pentaerythritol tetrakis (3-(3,5-di-tert-butyl-4-hydroxyphenyl)propionate) شناخته می‌شود، از دسته‌ی آنتی‌اکسیدان‌های فنولی مانع‌دار با وزن مولکولی بالا است. این ترکیب نقش بسیار مؤثری در جلوگیری از تخریب اکسیداتیو در پلیمرها و مواد پلیمری دارد.

ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی آنتی‌اکسیدان 1010

آنتی‌اکسیدان 1010 پودری سفید رنگ، بی‌بو و با پایداری حرارتی بالا است. در آب نامحلول است، اما در حلال‌های آلی مانند بنزن، تولوئن، کلروفرم و تا حدی در الکل‌ها قابلیت حل شدن دارد.

·            پایداری بالا در برابر حرارت و نور

·            عملکرد عالی در دمای بالا

·            غیر فرار و با سمیت پایین

·            سازگار با طیف وسیعی از پلیمرها

·            مناسب برای فرمولاسیون‌های ترکیبی با آنتی‌اکسیدان‌های فسفیتی یا تثبیت‌کننده‌های نوری

کاربردهای آنتی‌اکسیدان 1010

·            پلی‌اتیلن (PE)

·            پلی‌پروپیلن (PP)

·            پلی‌استایرن و ABS

·            پلی‌استرها و پلی‌یورتان‌ها

·            الاستومرها و لاستیک‌های مصنوعی

·            چسب‌ها و پوشش‌های صنعتی

·             روغن‌های طبیعی و مصنوعی (Lubricants)

·            رنگ‌ها، رزین‌ها و مایعات فرایندی

این ماده معمولاً به‌صورت ترکیبی با آنتی‌اکسیدان 168 یا سایر آنتی‌اکسیدان‌های فسفیتی برای عملکرد بهینه در محیط‌های با دمای بالا استفاده می‌شود.

مزایای آنتی‌اکسیدان 1010

·            افزایش طول عمر محصولات پلیمری

·            جلوگیری از کاهش خواص فیزیکی و ظاهری مواد

·            مناسب برای طیف گسترده‌ای از فرایندهای تولید (اکستروژن، قالب‌گیری و ...)

ویژگی ها